Encorton jest lekiem należącym do grupy GKS-ów (glikokortykosteroidów). Substancją czynną preparatu jest prednizon. Związek o bardzo silnym działania przeciwzapalnym, przeciwalergicznym i immunosupresyjnym (hamującym funkcje układu odpornościowego). Podobnie jak inne leki z grupy GKS-ów jest stosowany wyłącznie objawowo, nie wpływa na przyczynę choroby, a zwalcza jedynie jej symptomy.
Wskazania do stosowania Encortonu.
Encorton ze względu na swoje liczne działania, stosowany jest w praktycznie we wszystkich gałęziach medycyny. Spośród jego najczęstszych zastosowań można wymienić:
- Alergie o ciężkim przebiegu – lek wykazuje silne działanie przeciwalergiczne.
- Astma oskrzelowa – najczęściej stosowane są inne leki z grupy GKS-ów, a Encorton wykorzystywany jest w przypadku zaostrzeń choroby.
- Nieswoiste choroby zapalne jelit (choroba Leśniakowskiego oraz colitis ulcerosa) – Encorton znacznie poprawia stan chorych dzięki swojemu silnemu działaniu immunosupresyjnemu i przeciwzapalnemu.
- Toczeń rumieniowaty – w tej chorobie autoimmunologicznej, immunosupresyjne działanie Encortonu jest podstawą leczenia.
- Niewydolność kory nadnerczy – niewydolność naturalnego producenta GKS-ów (kory nadnerczy) jest wskazaniem do sztucznej suplementacji – Encorton doskonale sprawdza się w tym zastosowaniu.
Wymienione choroby stanowią jedynie przykłady potencjalnych zastosować tego leku. Jest ich o wiele więcej i wciąż znajdywane są nowe.
Dawkowanie Encortonu.
Dawkowanie Encortonu jest tematem bardzo trudnym. Ciężko jednoznacznie określić stosowane dawki. Wszystko zależy od choroby, stanu chorego i potencjalnych działań niepożądanych. Dawka dobierana jest przez lekarza w każdym przypadku indywidualnie. Zwykle jednak, dorośli i młodzież przyjmują 5-60 mg Encortonu na dobę (dawka maksymalna 250 mg), dzieci natomiast 2 mg na każdy kilogram masy ciała.
Encorton – potencjalne działania niepożądane.
Encorton jest doskonałym lekiem, posiadającym dziesiątki zastosowań. Jak każdy inny lek, posiada on jednak także swoje wady – wywołuje działania niepożądane. W przypadku krótkotrwałego stosowania notowane są one rzadko. Inaczej ma się sprawa w przypadku terapii przewlekłej – działania niepożądane występują prawie zawsze. Spośród nich można wymienić:
- Księżycowata twarz.
- Otyłość cushingoidalna – otyłość typu centralnego, z bardzo szczupłymi kończynami.
- Zahamowanie wzrostu u dzieci.
- Osteoporoza – stan zwiększonej łamliwości kości.
- Cukrzyca posteroidowa – wymagająca odrębnego leczenia.
- Zanik kory nadnerczy – z tego powodu, terapii Encortonem nie można przerywać nagle.
- Zaburzenia miesiączkowania i problemy z zajściem w ciąże.
GKS, w tym Encorton w przypadku terapii przewlekłej odciskają na pacjentach trwałe piętno. Wielu z nich do końca życia boryka się z następstwami leczenia. Jest to wysoka cena, jaką płacą oni za skuteczność leczenia. W związku z tym terapia z wykorzystaniem glikokortykosteroidów powinna być planowana na jak najkrótszy, konieczny okres. Ponadto przed przystąpieniem do niej, lekarz winien z pacjentem omówić wszystkie plusy i minusy takiej formy leczenia.
Encorton – doskonały i niezastąpiony lek, ale nie bez wad.
Encorton jest jednym z niezastąpionych leków stosowanych w wielu chorobach. Terapia tocznia, astmy oskrzelowej, czy też alergii o ciężkim przebiegu byłaby bez niego niemożliwa. Encorton jednak, jak każdy lek posiada swoje działania niepożądane i pacjent przed terapią nim, musi zdawać sobie z nich sprawę. Świadoma decyzja leczonego i leczącego są w tym przypadku koniecznym do spełnienia warunkiem.