Co to jest Groprinosin?
Groprinosin to lek stosowany w leczeniu zaburzeń układu immunologicznego. Substancją czynną leku jest inozyny pranobeks, który wykazuje silne działanie w zwalczaniu wirusów. Lek stosuje się profilaktycznie w stanach obniżonej odporności, a także doraźnie w przebiegu infekcji wirusowych.
Jak działa inozyny pranobeks?
Substancja czynna leku pobudza działanie limfocytów typu T, dzięki czemu wzmacnia działanie układu immunologicznego chorego. Dzięki zastosowaniu leku liczba limfocytów typu T, a także ich skuteczność znacznie się zwiększa. Lek wspomaga również produkcję przeciwciał odpowiedzialnych za walkę z chorobą. Zastosowanie inozyny pranobeksu ma korzystne działanie na aktywację komórek odpornościowych: zarówno makrofagi, neutrofile, jak i monocyty wykazują wzmocnione działanie ochronne. Dzięki natychmiastowemu wchłanianiu leczenie Groprinosinem jest nie tylko skuteczne, ale również szybkie.
Kiedy stosować Groprinosin?
Lek wykazuje działanie wspomagające odporność i przeciwwirusowe. Jego działanie lecznicze będzie skuteczne w przypadku chorób wirusowych takich, jak:
- opryszczka warg i skóry twarzy,
- półpasiec,
- ospa wietrzna.
Lek stosuje się również wspomagająco u osób, które cierpią na nawracające infekcje górnych dróg oddechowych, w celu poprawy ogólnej odporności.
Jak przyjmować lek?
Preparat ma postać syropu, kropli lub tabletek przeznaczonych do przyjmowania doustnego. Lek przeznaczony jest do krótkotrwałej terapii immunologicznej, zwykle stosuje się go od 5 do 14 dni. Dawkowanie leku wynosi zwykle 50 mg substancji czynnej na kilogram masy ciała na dobę. Lek stosuje się w dawkach podzielonych: trzy lub cztery razy dziennie. Nie należy przekraczać maksymalnej dziennej dawki leku, która dla osób dorosłych wynosi 4 g na dobę.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania leku?
Stosowanie leku może być szczególnie niebezpieczne w przypadku:
- uczulenia na inozyny pranobeks,
- uczulenia na którąkolwiek z substancji pomocniczych leku,
- w okresie napadów dny moczanowej,
- zwiększonego stężenia kwasu moczowego we krwi,
- okresu ciąży i karmienia piersią.
W jakich przypadkach konieczne są szczególne środki ostrożności?
Przeciwwskazaniem do stosowania leku mogą być również niektóre choroby oraz okoliczności. Preparat może powodować krótkotrwałe zwiększenie stężenia kwasu moczowego szczególnie u osób starszych. Szczególną uwagę należy zachować stosując lek u chorych na kamicę nerkową oraz osób z zaburzeniami czynności nerek. Preparat może nie być odpowiedni dla chorych z nietolerancją niektórych cukrów (sacharoza, glukoza, fruktoza i galaktoza).
Jakie mogą być skutki uboczne stosowania leku?
Substancje aktywne leku w niektórych przypadkach mogą wywoływać działania niepożądane. Najczęściej występujące skutki uboczne to:
- wymioty,
- nudności,
- bóle w nadbrzuszu,
- zwiększenie stężenia azotu mocznikowego,
- zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych,
- zawroty i bóle głowy,
- złe samopoczucie ogólne,
- zmęczenie,
- bóle stawów,
- świąd,
- wysypka.
W rzadkich przypadkach mogą wystąpić również: nerwowość, biegunka, zaparcia, a także bezsenność.