Czym dokładnie jest łupież pstry?
Łupież pstry charakteryzuje się powierzchownym zakażeniem naskórka. Choroba wywołana jest działaniem drożdżopodobnych grzybów rodzaju Malassezia.
Zwykle choroba pojawia się po raz pierwszy po okresie dojrzewania, bardzo rzadko można ją spotkać u dzieci.
Przyczyny choroby
Główną i podstawową przyczyną rozwoju dolegliwości jest namnażanie się na skórze wspomnianych wyżej grzybów. Rozwijają się one w sposób niekontrolowany, początkowo na mniejszych obszarach ciała, następnie na coraz większych.
Ostatnimi laty dowiedziono, że większa zachorowalność może mieć związek z pogodą i atmosferą. Zauważono bowiem większą częstotliwość wystąpienia dolegliwości podczas ciepłej, wilgotnej pogody. Do innych przyczyn można zaliczyć:
- obniżoną odporność skóry – choroba bowiem występuje najczęściej u młodych osób, które nie wykształciły jeszcze silnych barier obronnych
- zmiany hormonalne – zarówno o podłożu naturalnym jak i te wywołane stosowaniem różnego rodzaju środków
- tłustą skórę
- nadmierne pocenie się
- otyłość
Objawy
Łupież pstry charakteryzuje się przede wszystkim powstawaniem nieatrakcyjnych plam na skórze, które mogą przybrać barwę brązową, czerwoną, różową, a nawet białą. Najczęściej zmiany pojawiają się na głowie, twarzy i ramionach, znacznie rzadziej na brzuchu. Mogą wystąpić na dowolnej części ciała.
Cechą charakterystyczną plam jest fakt, że stają się one bardziej widoczne latem. Dzieje się tak, ponieważ grzyby uniemożliwiają prawidłową pigmentację skóry.
Sporadycznie może wystąpić świąd, zmiany skórne natomiast mają skłonność do drobnego łuszczenia się. Typowa wielkość jednej zmiany wynosi 3-4 mm, nie należy jednak uzależniać od tego rozpoznania choroby. Plamy mają tendencję do obwodowego poszerzania się.
Diagnostyka
W przypadku podejrzenia łupieżu pstrego, lekarz zaleci badanie wycinka skóry pod mikroskopem. To najpewniejszy sposób diagnozy dolegliwości. Pierwszym etapem badania jest jednak zawsze ocena wizualna pacjenta. Do diagnozy często wykorzystuje się ciekawą zależność. Posmarowane nalewką jodową plamy, w lampie Wooda wykazują ceglastą lub żółtawą fluorescencję.
Łupież pstry należy w pierwszej kolejności zróżnicować z bielactwem, wypryskiem łojotokowym i łupieżem różowym, a następnie wykluczyć uczulenia i reakcje alergiczne.
Leczenie
Leczenie miejscowe opiera się na stosowaniu leków przeciwgrzybiczych. Są to przede wszystkim maści zawierające ketokonazol i klotrimazol. Przy leczeniu zmian skóry głowy stosuje się specjalne szampony. Szampony oraz mydła posiadają zwykle w składzie kwas salicylowy, który skutecznie zapobiega nawrotom choroby.
Leczenie ogólne może bazować na zażywaniu ketokonazolu przez 10 dni, bądź flukonazolu przez okres tygodnia.
Profilaktyka i leczenie zachowawcze polega na częstej zmianie pościeli, bielizny oraz odzieży na czystą, codziennej pielęgnacji skóry oraz zmianach nawyków żywieniowych. Niekiedy dobre rezultaty uzyskuje się unikając ekspozycji na promienie słoneczne.